Unknown, unseen

Elijah, Louisa
Partnerschap
Nacht

Wat rook het hier dof. Rhona miste de frisse geur van het bos dat om haar vallei lag.
Nu háár vallei. Haar vader was dood.
Ze zou nu eerst alle partijen met een bezoekje gaan vereren, om te beginnen Elijah, de leider van de vampiers. Ze had veel gehoord, veel gestudeerd, maar nooit in de praktijk ervaringen opgedaan. Ze treurde niet om de dood van haar vader, het kwam eraan en ze had prima afscheid kunnen nemen. Daarbij had ze uitgekeken naar de rol als leider van de Elfen. Ze wilde nu ook dingen weten over de andere groepen. Vampiers, ze dronken bloed, deden dingen volgens het boekje, maar ze had er nog nooit een in het echt ontmoet. Ze trok haar mantel dichter om zich heen toen de wind aan haar witte kleding trok. De zwarte mantel verhulde haar met gouddraad bestikte gewaad, en dat wilde ze graag zo houden.
'Laat me alstjeblieft met rust tot we bij zijn onderkomen zijn aangekomen,' mompelde ze tegen de wind maar hij leek het niet met haar eens te zijn. Ze genoot anders van de natuurelementen, maar hier waren ze onstuimiger dan bij haar in de vallei. Haar blote voeten zagen zwart van het stof dat in de stad lag, alsof ze hier nooit schoonmaakten. Alhoewel, dat was ook niet nodig voor hen. Ze waren hier weinig, maar gingen undercover in het mensengebied om daar iemand leeg te zuigen.
Toch wist ze wel beter dan deze wezens bloedzuigers te noemen, aangezien ze nogal een kort lontje bleken te hebben. Vooral Elijah, volgens de verhalen.
Ze keek om zich heen en rilde bij het zien van de betonnen woningen. Hier ergens zou Elijah moeten wonen, maar ze had niet veel op met wenzens die muren prefereerden boven de buitenlucht. Toen ze een vrijstaand huis zag, dat er helemaal niet verkeerd uitzag, ging ze ervanuit dat in deze kleine verandering van het landschap de leider van de vampiers zou kunnen wonen. Ze liet de zware hendel die werd vastgehouden door een leeuwenkop vallen op de donkerhouten deur en deed een stapje terug. De wind rukte aan haar donkere reiskleed en onthulde haar witte zoom en haar blote voeten terwijl ze wachtte.

Rustig liep Louisa door de straten. Ze liep naar het einde van het centrum zodat ze even door de natuur kon lopen zonder last te hebben van andere vampiers. Ze had niets tegen haar medevampiers en ze was ook niet echt een binnenvetter maar soms had ze gewoon behoefte aan alleen zijn. Dit was zo'n moment. In de verte zag ze het huis van Elijah. Het was een erg groot pand dat al jaren in handen was van de vampierleiders. De rest, de gewone vampiers dus, kwam daar eigenlijk maar weinig. Louis zelf was daar al wel vaker geweest. Haar 'vader', Upior, was erg goed bevriend geweest met de vorige leider en dus kwam ze daar vaker dan de gemiddelde vampier. Ze vond het altijd wel leuk om daar te komen maar nu was ze niet van plan daar heen te gaan. Ze liep wel in die richting. Achter dat huis lag de mooie natuur. De meesten geloofden haar niet als ze zie dat ze van de natuur hield. Blijkb1aar dacht iedereen dat het meer iets voor de Elfen was. En eigenlijk was dat ook wel zo en als vampier zou ze er waarschijnlijk minder moeite mee hebben om in de stad te leven dan een Elf maar toch.
Een paar minuten en heel wat gedachtes later kwam ze bij het pad naast het grote huis. Opeens werd haar blik getrokken naar de voordeur. Er stond daar iemand. Dat was niet raar natuurlijk, er kwamen wel vaker bezoekers maar dit keer was het anders. Dit was geen vampier. Het was ook geen mens. Het leek wel een... een elf. Maar wat had een elf hier te zoeken? Wat moest een elf bij het huis van de vampierleider? Haar nieuwsgierigheid won het van haar verstand en ze stond in no time achter de elf. Gewoon, op gepaste afstand. "Wat, in de Zwarte Draak zijn naam, heeft een Elf hier te zoeken?" zei ze rustig maar met een doordringende toon. Ze voelde zich niet beter dan welk wezen dan ook, nou ja ze moest toegeven dat ze een enorme hekel had aan de mens en zijn doen, maar ze vond niet dat een Elf zomaar langs kon komen. Als zijzelf naar het elfengebied zou zijn gegaan, zou ze ook niet warm ontvangen worden.